Implantacja zębowa to bardzo skomplikowany zabieg chirurgiczny i nie zawsze kończy się dobrze. Jego wynik w dużej mierze zależy od wystąpienia powikłań pozabiegowych. Pomimo tego, że nowoczesne technologie zapewniają niespotykanie wysokie wskaźniki wszczepiania implantów zębowych, w niektórych przypadkach u około 1-2% pacjentów, z tego czy innego powodu, pojawiają się problemy podczas osteointegracji sztucznego korzenia. Jeżeli pierwszy implant zęba się nie przyjął jak z drugim? W takich przypadkach wymagana jest ponowna implantacja, a termin jej wykonania będzie zależy od przyczyny odrzucenia sztucznego korzenia. Po efektywnym leczeniu wszczepienie drugiego implantu najczęściej przebiega bez problemu bez efektu odrzucenia.
Co zrobić, jeśli pierwszy implant zęba się nie przyjął?
Jeśli implant zęba się nie przyjął, przede wszystkim trzeba dowiedzieć się, dlaczego tak się stało. Istnieje wiele czynników, które mogą spowodować odrzucenie wszczepionego implantu.
Najważniejsze z nich to:
- Nieprawidłowe ustawienie implantu korzeniowego
- Niewystarczająco odkażone ognisko ropno-zapalne zlokalizowane w pobliżu miejsca implantacji
- Miejscowe przeciążenie implantu korzeniowego w przypadkach, gdy zamocowana na nim korona nieznacznie zawyża zgryz, gdy naruszona jest technologia wykonania korony lub gdy dana osoba cierpi na bruksizm (niekontrolowane zgrzytanie zębami)
- Brak pełnej informacji o ogólnym stanie zdrowia pacjenta
- Gwałtowny spadek odporności
- Przyjmowanie po implantacji leków zabronionych przez implantologa (na przykład stosowanie suplementów wapnia w pierwszych dniach po implantacji)
- Słaba higiena jamy ustnej i palenie.
Należy zauważyć, że implant korzeniowy może zostać odrzucony nie tylko w pierwszych miesiącach po jego wszczepieniu, gdy proces wszczepiania jest jeszcze w toku, ale także po latach od implantacji. W takich sytuacjach problem z reguły nie pojawia się znikąd, ale np., gdy żuchwa jest uszkodzona lub gdy rozwija się choroba, która może negatywnie wpłynąć na stan tkanki kostnej. Może to prowadzić do konieczności usunięcia implantu. W związku z tym konieczne jest, aby co sześć miesięcy przychodzić na profesjonalne badania do lekarza prowadzącego.
Co zrobić, jeśli implant zęba nie zakorzeni się?
Możliwe objawy odrzucenia implantu zębowego:
- Pojawienie się krwawienia z rany, które nie ustaje przez dwa dni po zabiegu implantacji
- Obrzęk i zaczerwienienie dziąseł
- Ostry, rozdzierający ból, który nie ustępuje podczas przyjmowania leków przeciwbólowych
- Poluzowanie zainstalowanego implantu
- Ropa w okolicy zainstalowanego implantu.
Czy możliwa jest reoperacja w przypadku odrzucenia implantu?
Pierwszy implant zęba się nie przyjął jak będzie w przypadku wszczepienia drugiego. Wcześniej należy wyeliminować ogniska infekcji i poczekać na zregenerowanie uszkodzonych tkanek. Zwykle zajmuje to około dwóch miesięcy. Ważne jest, aby nie odkładać drugiego zabiegu na długi czas: przy dłuższej przerwie kość zaczyna zanikać, a wtedy może być konieczny przeszczep kości. Ostateczną decyzję o ponownej implantacji podejmuje implantolog na podstawie przyczyny odrzucenia sztucznego korzenia. Jeśli jest to choroba przewlekła lub reakcja organizmu na ciało obce, najprawdopodobniej wynik będzie taki sam i lepiej wybrać inną metodę odbudowy zęba.
Jeśli przyczyna odrzucenia była związana z paleniem (pacjent nie chce na jakiś czas zrezygnować ze złego nałogu), to reimplantacja również będzie bezcelowa.Taktyka postępowania z pacjentem w przypadku odrzucenia implantu jest zawsze indywidualna. Najczęściej implant musi zostać usunięty. Następnie zalecana jest odpowiednia terapia lekowa i środki w celu wyeliminowania konkretnej przyczyny odrzucenia implantu zębowego. Po pomyślnym zakończeniu leczenia w prawie dziewięciu na dziesięć przypadków dopuszcza się powtórną implantację zębów.
Na okres terapii rehabilitacyjnej, która może trwać długo, pacjentowi proponuje się zwykle skorzystanie z protetyki stomatologicznej. Protezy ruchome pomogą stosunkowo szybko przywrócić zarówno funkcjonalność uzębienia, jak i jego estetykę. Można je mocować do zębów filarowych lub mocować tylko na dziąsłach. Dobrą opcją byłaby proteza klamrowa, którą można wykonać na różne sposoby. Konstrukcje protez stałych mają zastosowanie w przypadkach, gdy w dłuższej perspektywie, po zakończeniu leczenia, ponowna implantacja będzie niemożliwa.
